DEĞİŞEN NE?

Delilik aslında yılları saymak.

Kaybettiğimiz günlerin yenisiyle değişeceğine inanıp, üstüne üstlük bir de kutlamak.

İnsanoğlunun hangi yaptığına akıl sır eriyor ki, buna ersin.

Hangi yaptığımız bir diğerinden daha işe yarıyor ki, bu yarasın.

Hatırlıyorum da milenyum diye diye girdiğimiz 2000 li yıllar ne büyük umutlarla başlamıştı.

2000 li yılların hediyesi olan teknoloji, insanlığın sadece sonunu yaklaştırmıyor aynı zamanda tüm dünyada insanlık namına ne varsa onu da yok ediyor.

Velhasıl bir hikâyenin daha sonuna geldik.

Yenisi az sonra başlayacak.

Sanmayın ki sıfırdan

Hayır, bıraktığımız yerden, kaldığımız noktadan, hissettiğimiz duygudan

Yani hikâyeyi orada bıraktık biz yeni hayatlara yelken açtık diye bir durum yok

Biz aynı biz

Ülke aynı ülke

Dünya aynı dünya

O yüzden yıllar, yollar, hikâyeler, öyküler ne kadar değişirse değişsin

Hangisi bitip hangisi başlarsa başlasın

Aslolan kişi…

Aslolan kişinin yüreğinde içinde beyninde hissettikleri yaşadıkları

Kişidir ancak yaşadıklarını değiştirebilecek hissettiklerine hükmedecek olan

Kişidir ancak değişen her hikâyede aynı kalmayı seçecek ya da hikâyesini değiştirebilecek olan

Ben istemezsem değişir mi hikâyem sorarım size?

Ben başlamazsam başlar mı benim oyunum, oyundaki masaldaki rolüm

Ya da durmazsam biter mi?

Bir hikâye daha bitti evet

Bir yıl daha mazi oluverdi dakikalar önce

Akıp giden zamanın çeşmesi hiç kesilmiyor

Hiç durmuyor

Değişmiyor

Akıyor

Akıyor

Çok hikâye bitirdik bu yıl

Ya da yenilerine başladık belki

Kimilerinin öyküsü çok heyecanlı, devam ediyor, zaman gibi, zamanla

Oysa devam eden en hüzünlü hikâye şiddet

Bitmeyen savaşlar, ölümler

İnsanlığın çığırından çıktığı hikâye nedense durmak bilmiyor, okundukça okunuyor, alındıkça alınıyor

Bitmiyor

Hangi sayfaya yazarsan yaz

Hangi kalemi kullanırsan kullan, kapağını istediğin kadar kapat

Değişmiyor

Yine açılıyor, kaldığı yerden çoğu zaman daha artarak, devam ediyor

Şiddet sürüyor

İnsanlar, masumlar, günahsızlar ölüyor

Bitmeyen tek hikâye onlarınki

Her güne aynı uyanan

Her sayfaya aynı umutsuz cümleyle başlanan onların hayatları

Oysa her 24 saatte bir yenileniyor sayfa, her 365 günde bir kendi kendini sıfırlıyor

Ama bazı sayfaların izleri öyle kalıcı ki silinemiyor

Bazı yazıların acıları öyle derin oluyor ki

Kazınamıyor

Ya da kazındığı hafızalardan çıkarılamıyor

Çözülemiyor şiddetin yarattığı travma

Vazgeçilemiyor şiddetin hasta ruhlu beyinlere kazandırdıklarından

Bu yıl tüm hikâyeler yeniden başlasın

Tüm umutlar yeniden dolsun insanımın yüreğine ve oradan hiç çıkmasın

Her günün şarkısı, her şarkının notaları yepyeni olsun

Her günün sözleri mutlulukla yazılmış bir şarkısı olsun

Kötü başlayan, kötü biten tüm hikâyeler bitsin evet

2016 mutlu günlerin mutlu anların habercisi olsun

Mutlulukla yazılsın herkesin hikayesi, kötülük masallarda bile olmasın