Kanseri Yendi, 2. Kattan Düştü, Kalp Krizi Geçirdi, Trafik Kazası Geçirdi, Kolu Koptu ve Yine de Yaşamına Devam Ediyor
Birçok insanın tehlikeli kazaları veya hastalıkları yenme öykülerini dinlemişizdir. Ancak bu hasta ise çok fazla durumu atlatarak yaşamına devam ediyor. İşte yaşam öyküsü...
@mersinhaber 'i takip et
Önce çocukken oturduğu apartmanın ikinci katından düştü, daha sonra kanseri yendi, bir kalp krizi atlattı ve bir trafik kazası sonucunda kolunu kaybetti. İki ay önce taktırdığı biyonik kol ile ise yeniden hayata tutundu.
Gaziantep'in Nizip ilçesinde 4 çocuklu bir ailenin en büyüğü olarak dünyaya gelen Zübeyde Karabacak, çocukken 2. kattan zemindeki demirlerin üzerine düştü. Kazayı mucize eseri büyük bir yara almadan atlatan genç kıza, 17 yaşında üniversiteye başladığında son aşamaya gelmiş paratiroid kanseri teşhisi kondu.
Zübeyde atlattığı onca badirenin üzerine geçtiğimiz mart ayında geçirdiği trafik kazası sonucunda kolunu kaybetti
Fakat Zübeyde hayata tutunma azminden hiçbir şey kaybetmedi ve iki ay önce İzmir'de biyonik koluna kavuştu. Anadolu Ajansı'nda yer alan habere göre; "Revo" ismini verdiği biyonik koluna alışmaya çalışan Zübeyde "Revo'yla bir şeyler doğrayabiliyorum, ütü yapıyor, kıyafetlerimi katlayabiliyorum. Evimin temizliğini yapabiliyorum. Tek yaşıyorum. Aslında ben kendi elimi kullandığımı hissediyorum. Çünkü Revo'ya ben komut veriyorum. Bu beni motive ediyor. Kolumun ilk takıldığı an hayatımda yaşadığım en güzel andı" diyor.
Sevdiği şeylerden birinin yazı yazmak olduğunu belirten Zübeyde'nin sıradaki hedefi bunu gerçekleştirebilmek
Zaman zaman biyonik koluyla konuştuğunu anlatan Zübeyde, "Bir şey taşıyacak oluyorum veya ilk defa yapacağı bir şey olduğunda onu motive ediyorum. 'Haydi sen bunu yapabilirsin, yüzümü kara çıkarma' diyorum. Geçen gün markete gittim. Yüküm ağırdı. Eve dönene kadar 'Haydi oğlum sen bunu yapabilirsin' diye motive ettim. Böyle küçük muhabbetlerimiz oluyor."
Bir yandan yeni koluna alışmaya çalışan Zübeyde aynı zamanda başvurduğu işlerden yanıt bekliyor
Hayatı boyunca karşılaştığı engelleri ailesinin sevgisi ve verdiği moral ile aşabildiğine değinen Zübeyde 'Ağlayıp sızlamanın kimseye faydası yok. Hayat yeterince kısa' diyor ve ekliyor 'Şu anda iş başvuruları yaptım bazı yerlerden cevap bekliyorum. Amacım iş bulup kimseye muhtaç olmadan dimdik hayatıma devam edebilmek.'
onedio
Gaziantep'in Nizip ilçesinde 4 çocuklu bir ailenin en büyüğü olarak dünyaya gelen Zübeyde Karabacak, çocukken 2. kattan zemindeki demirlerin üzerine düştü. Kazayı mucize eseri büyük bir yara almadan atlatan genç kıza, 17 yaşında üniversiteye başladığında son aşamaya gelmiş paratiroid kanseri teşhisi kondu.
Zübeyde atlattığı onca badirenin üzerine geçtiğimiz mart ayında geçirdiği trafik kazası sonucunda kolunu kaybetti
Fakat Zübeyde hayata tutunma azminden hiçbir şey kaybetmedi ve iki ay önce İzmir'de biyonik koluna kavuştu. Anadolu Ajansı'nda yer alan habere göre; "Revo" ismini verdiği biyonik koluna alışmaya çalışan Zübeyde "Revo'yla bir şeyler doğrayabiliyorum, ütü yapıyor, kıyafetlerimi katlayabiliyorum. Evimin temizliğini yapabiliyorum. Tek yaşıyorum. Aslında ben kendi elimi kullandığımı hissediyorum. Çünkü Revo'ya ben komut veriyorum. Bu beni motive ediyor. Kolumun ilk takıldığı an hayatımda yaşadığım en güzel andı" diyor.
Sevdiği şeylerden birinin yazı yazmak olduğunu belirten Zübeyde'nin sıradaki hedefi bunu gerçekleştirebilmek
Zaman zaman biyonik koluyla konuştuğunu anlatan Zübeyde, "Bir şey taşıyacak oluyorum veya ilk defa yapacağı bir şey olduğunda onu motive ediyorum. 'Haydi sen bunu yapabilirsin, yüzümü kara çıkarma' diyorum. Geçen gün markete gittim. Yüküm ağırdı. Eve dönene kadar 'Haydi oğlum sen bunu yapabilirsin' diye motive ettim. Böyle küçük muhabbetlerimiz oluyor."
Bir yandan yeni koluna alışmaya çalışan Zübeyde aynı zamanda başvurduğu işlerden yanıt bekliyor
Hayatı boyunca karşılaştığı engelleri ailesinin sevgisi ve verdiği moral ile aşabildiğine değinen Zübeyde 'Ağlayıp sızlamanın kimseye faydası yok. Hayat yeterince kısa' diyor ve ekliyor 'Şu anda iş başvuruları yaptım bazı yerlerden cevap bekliyorum. Amacım iş bulup kimseye muhtaç olmadan dimdik hayatıma devam edebilmek.'
onedio